لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :1
بازدید دیروز :0
کل بازدید :67904
تعداد کل یاداشته ها : 569
03/12/1
11:41 ص

گل‌های فصل بهار که اغلب به شکل گلدانی عرضه می‌شوند، عبارت‌اند از بنفشه، زنبق، لاله، نرگس، اطلسی، شب‌بو، سنیرر، سنبل، میمون، سیکلمن، پامچال و ختمی. انتخاب نوع گل به سلیقه خودتان بستگی دارد اما خوب است درباره هر یک از آنها اطلاعاتی داشته باشید تا بهتر بتوانید در این باره تصمیم‌گیری کنید.



فراموش نکنید که همه گیاهان گلدار به نور فراوان نیاز دارند. بنابراین هیچ‌یک از آنها برای خانه‌های کم‌نور مناسب نیستند. بعضی از آنها با تمام‌شدن دوره گل‌دهی برای همیشه با شما خداحافظی می‌کنند و به قول معروف، همین پنج روز و شش باشند. برای مثال میمون، اطلسی، سنیرر، شب‌بو و بنفشه عمر زیادی ندارند اما سیکلمن، سنبل، نرگس، زنبق و لاله که دارای پیاز هستند، پس از گل‌دهی این امکان را به وجود می‌آورند که باز هم سال دیگر از پیازهایی که دارند استفاده کنیم. بنابراین اگر با آشنایی کامل نسبت به قابلیت‌های گل‌ها، آنها را تهیه کنیم، بهتر می‌توانیم آنها را مورد استفاده قرار دهیم.


پیش از انتخاب گل به این نکته توجه کنید که واقعا چه هدفی درباره خرید گلدان‌های گل دارید! اگر مقصود‌تان هدیه به دوستان و آشنایان باشد، بهتر است انواع سرگل را انتخاب کنید. اما در صورتی که بخواهید گل را در خانه نگهداری کنید، بهتر است آنهایی را خریداری کنید که هنوز دارای غنچه هستند و گل‌هایشان کاملا باز نشده است. بدون شک غنچه‌های نرگس در آینده‌ای نه چندان دور، یعنی پس از دو یا سه روز باز خواهند شد. در حالی که وقتی همه گل‌های نرگس شکفته باشد، به زودی عمر گل‌هایش به پایان می‌رسد.
انتقال گل به گلدان‌های زینتی


وقتی گیاهان گل‌دار را به خانه آوردید، آنها را به محل پرنور منتقل کنید و با خاک اطراف ریشه، آنها را درون گلدان مناسب یا باغچه بکارید. روز اول مقدار کمی آب روی گل‌ها‌یشان بپاشید و آنها را آبیاری کنید. در ضمن، برگ‌های زرد و گل‌های پژمرده را با قیچی قطع کرده و گل‌های سالم را نگهداری کنید.
گل‌آرایی


چند پیشنهاد برای گلدان گل‌های ریشه‌دار:


1) با توجه به سلیقه خود گلدان بزرگ‌تری با ابعاد، جنس و فرم مناسب فضای خانه تهیه کرده و مجموعه‌ای از این گل‌ها را به داخل آن انتقال دهید.


2) اغلب گل‌های بهاری در گلدان‌های سفالی به صورت مجزا عرضه می‌شوند. اگر از این ترکیب سفال و گل لذت می‌برید، تعدادی از آن گلدان‌ها را در کنار هم و در داخل یک سینی مناسب چیده و روی میز در گوشه‌ای از فضای خانه بگذارید.


3) به‌طور معمول، انتقال‌دادن گل‌ها به گلدان‌های دیگر سبب آسیب‌دیدگی گل‌ها می‌شود. برای این منظور، دو راهکار وجود دارد: یا می‌توانید گلدانی بزرگ‌تر تهیه کرده و گل‌ها را با همان گلدان‌های کوچک گلی یا سفالی در کنار هم قرار دهید و یا در داخل گلدان بزرگتر چیده و روی آن خاک ریخته و در نهایت گلدان‌ها را با خزه پر کنید.





معرفی چند گل بهاری
1) پامچال: نام این گل، گل نوروز است. در هوای خنک رشد بهتری دارد و در گرمای تابستان از بین می‌رود. نیاز به خاک قوی و مرطوب دارد و به زهکشی خاک نیز بسیار حساس است. شما می‌توانید این گل زیبا را جعبه‌ای بین چهار تا پنج هزار تومان خریداری کنید.
2) بنفشه: بنفشه از جمله گیاهان معروف است که در فصل بهار به حداکثر گل‌دهی می‌رسد. این گل مقاوم به سرما است و به همین دلیل، بیشتر مورد پسند همگان واقع می‌شود. بنفشه جعبه‌ای با قیمت هزار تا 1500 تومان به فروش می‌رسد.
3) نرگس: نرگس از جمله گیاهان پیازی بسیار محبوب است. انواعی از آن که گل‌های ریزتری دارند، بسیار معطرند. در مناطق معتدله می‌توان پیاز نرگس را در ماه‌های مهر و آبان در فضای بیرون کاشت و در مناطق سردتر باید این کار را اواخر تابستان انجام داد. برگ‌های نرگس نسبت به برف و سرما مقاومند و پس از رفتن سرمای زمستان هم‌زمان با شروع سال نو گل‌های زیبای آن می‌شکفند.
4) مینا: گل مینا به رنگ‌های سفید، سرخ و قرمزرنگ وجود دارد و نیاز به محل‌های آفتابی و تا حدودی سایه‌دار دارد. می‌توانید آن را در فواصل کوتاه در چمن بکارید. قیمت جعبه‌ای این گل زیبا نیز بین 1300 تا 1600 تومان است.
5) میمون: گل میمون به صورت خوشه‌ای از گل‌های رنگی روی این گیاه تیره ظاهر می‌شود و زیبایی خاصی دارد. گل میمون نیاز به محل‌های آفتاب‌گیر دارد. البته حاشیه‌های نیمه سایه نیز برای آن مناسب است. ................................................6) همیشه بهار: این گیاه گل‌های درشت به رنگ زرد یا نارنجی دارد و اغلب در اواخر تابستان و بهار به گل می‌نشیند و به راحتی نیز از طریق بذر تکثیر می‌شود.
گلدان‌های پشت پنجره


  
  

پیلئا    pilea

 

این گیاه دارای گونه های متعددی است که به نامهای پیله آی آلومنییومی

 یا پیله آی هندوانه ای معروف می باشند. گونه های مختلف پیله آ ممکن است

 که حداکثر رشدشان به 10سانتی متر برسد که جهت نگهداری در لبه ی   پنجره ها

 وروی میزهای کوچک گیاهان ایده آلی هستند. شکل برگهایشان به صورتی که خاص خود آنها است پف کرده بود که با در نظر گرفتن رگبرگهای گود وفرورفته ای شبیه به لحاف را مجسم می نماید.  

 

طریقه پرورش:

1- نور: میزان نیاز نوری این گیاه حدود چهار مد شمع می باشد که این میزان نور به صورت فیلتر شده و غیر مستقیم به گیاه می رسد .

2-    درجه حرارت مطلوب در روز بین 20-18 و در شب بین 25تا28 درجه سانتی گراد می باشد.

3-    آبیاری : خاک گلدان ها را بایستی همیشه به وضوح مرطوب نگه دارند.

4- روش تکثیر این گیاه استفاده از روش تقسیم ریشه ویاقلمه زنی ساقه می باشد که می توان در اوایل بهار گیاه تازه ای به وجود آورد.

5-  تعویض گلدان دراین گیاه کمتر صورت می گیرد وآنها رامعمولا در گلدانهای 90تا120 سانتی متری نگهداری می کنند در صورت لزوم این کار رادرفصل بهار انجام می دهند.

6- نوع خاک را 1/ 2 پیمانه خاک رس ، یک پیمانه ماسه شکسته شده ویک پیمانه یا دو پیت موس ترکیب می کنند. ( پیت موس همان خاک برگ + مواد ضدعفونی کننده وقارچ کش است )

        یک راهنمایی : از آنجایی که این گیاه پس از مدتی پخش وپلاوبه اصطلاح ولوی شوند می توان در هنگام لزوم نوک شاخه ها را هرس جزئی نمود وبه این طریق آن را همیشه جوان نگه دارید.



  
  

 

بگونیاسه BEGONIACEAE

خانواده بگونیاسه با برگ‌های زیبا و رنگین توجه همه را جلب می‌کند. این خانواده از لحاظ ارقام و اعداد گستردگی فراوانی دارد. گرچه گفته می شود که این گیاه اولین بار در آمریکای جنوبی کشف شد، ولی ظاهراً گیاه نام خود را مدیون یک گیاه شناس فرانسوی به نام شارل پلومیهCHARLES PLUMIER است که برای مشاهده و مطالعه این گیاه که به فراوانی در هائیتی(جزایر کارائیب) می روید از اقیانوس اطلس عبور کرد. این گیاه نیز به نامMICHEL BEGON حاکم وقت آن جزیره، بگونیا نامیده شد.

منشأ بگونیا جنگل‌های گرم و مرطوب است. تنوع تعداد گونه‌ های بگونیا شناسایی آن را مشکل کرده است. خصوصیات خانواده بگونیاسه مربوط به عدم وجود تقارن برگی است، برگ‌های گیاهان خانواده بگونیا تقارن مشخصی ندارند.

 

بر اساس نوع ریشه، بگونیاها را به سه دسته تقسیم کرده‌اند :

1- ریشه افشان؛

2- ساقه‌های قطور و ریزوم مانند؛

3- پیازی.

 

بگونیاها با ریشه‌های افشان

- ساقه کاملاً مشخص، نسبتاً قطور و بلند؛

- برگ‌ها به تناوب روی ساقه قرار دارند؛

- ریشه‌های افشان و نسبتاً سطحی دارند؛

- بی تفاوت به طول روز.

از آنجا که این گیاهان به طول روز بی‌تفاوت اند در تمام فصول سال گلدار هستند.

بهترین و شاخص‌ترین بگونیاسه مربوط به زیر خانواده ریشه افشان، بگونیای سمپر فلورانس یا بگونیای همیشه گلدار است. برگ‌های سبز براق، گل‌های قرمز بسیار شفاف و ساقه کشیده دارد. این گیاهان در همه شرایط عمومی منازل و گلخانه‌ها، قابل کشت و کار و نگهداری هستند. ساقه‌های آن در داخل آب به راحتی ریشه می‌دهند و در داخل ماسه نیز خیلی سریع و کمتر از 7 روز ریشه می‌دهند. این بگونیاها انواع مختلفی دارند.

برای پرورش بگونیای همیشه گلدار، یک خاک مناسب با بافت متوسط، و محلی دور از تابش مستقیم آفتاب مناسب است.

 

بگونیاها با ساقه‌های قطور و ریزوم مانند

- ساقه مشخصی ندارند؛

- ساقه به شکل ریزوم تغییر شکل داده؛

- برگ‌ها رنگ‌ و شکل‌ متفاوتی دارند.

یکی از بگونیاهای برگ ریزوم‌ دار، بگونیای پشت برگ قرمز است که سطح رویی برگ‌های آن حالت مخملی دارد. در بگونیاهای ریزوم‌دار، ساقه به شکل ریشه تغییر شکل داده است و برگ‌ها بر روی ریزوم‌ها به شکل‌های مختلف خود نمایی می‌کنند. بیش از 800 گونه بگونیا متعلق به این گروه می‌باشد که از نظر ریزوم و نقش و نگار برگ با هم متفاوتند.

بگونیای پشت برگ قرمز را نمی‌توان در منزل نگهداری کرد زیرا به خاک بسیار سبک و محیطی با رطوبت نسبی 70 تا 75 درصد نیاز دارد.

بگونیاهای ریزوم دار تحت نام عمومی بگونیا رکس شناخته می‌شوند (اولین بار رکس متوجه دو رگه بودن آنها شد). بگونیاهای دو رگه برگ‌های رنگین یا فلس‌های کرکدار روی برگ‌ دارند. برخلاف دسته اول، به وسیله تقسیم ریزوم و قلمه ‌های برگی تکثیر می ‌شوند. علاوه بر این با برگ کامل هم تکثیر می‌ شوند.انواع بگونیاهای رکس عبارت اند از: بگونیای رکس نقره‌ای و بگونیای رکس قهوه‌ای.

 

بگونیاهای پیازی

این بگونیاها ساقه خودرویی به شکل پیاز دارند. پیازها از نوع پیازهای حساس به سرما بوده و در زمستان در انبار نگهداری می‌ شوند. دارای برگ‌های درشت و گل‌های رنگین هستند. این گیاهان کاربرد فضای سبزی و چشم اندازی دارند. در کشور ما بگونیای پیازی کم است، زیرا گیاه احتیاج به خاکی با PH اسیدی و تابستان‌ های مرطوب دارد ولی در کشور ما تابستان‌ها گرم و خشک است بنابراین در فضای سبز کشت و کار مناسبی ندارد.

بهترین شرایط برای نگهداری این گیاه، وجود یک خاک مرطوب کاملاً اسیدی و به دور از نور مستقیم آفتاب است. به دلیل سهولت در تولید گیاهان دو رگه، بگونیاها ارقام فراوانی دارند. ..........

نکته:

وضعیت قرار گیری گل‌ها در بگونیاها طوری است که گل‌های نر و ماده بر روی یک بوته قرار دارند و از نظر همزمانی رسیدن دایره گرده و کلاله هیچ مشکلی نیست در نتیجه تولید بذر به وفور صورت می ‌گیرد. بگونیاهای همیشه گلدار به وسیله بذر به راحتی قابل تکثیر هستند.

 

 


  
  
الف- نحوه کاشت:

کاشت گیاه به چند صورت بذر، غده، ریشه، نهال و قلمه صورت می گیرد.
برای این منظور ابتدا محل بستر کشت را که از پرلیت و یا ماسه و یا هر دو پر شده با محلول غذایی بسیار رقیق و حتی با آب تنها کاملا خیس نموده آنگاه بذر را کاشته و روی آنها با همان مواد مصنوعی بستر 2 تا 3 سانتیمتر پوشانده می شود.
** اگر قرار است غده، ریشه، نهال یا قلمه کاشته شود محل آنها را کمی گود کرده تا براحتی در جای خود مستقر شود.

آنگاه اطراف آن به میزان 2 تا 3 سانتیمتر از مواد مصنوعی بستر پر می گردد. برای آبیاری بذر و یا نهال های کاشته شده گلها می توان چند روزی آنها را تا استقرار کامل با آب تنها آبیاری نمود و همین شیوه را میتوان برای کاشت بذر و نهال سبزیجات بکار بست، با این تفاوت که با شروع رشد رویشی آنها بخصوص در مورد گیاهان نور پسند بایستی آوند کشت را در محلی مستقر نمود که از نظر تابش نور مشکلی نداشته باشد و حداقل نور مورد نیاز روزانه به گیاهان کاشته شده بتابد یا از نور مصنوعی استفاده گردد.

در صورتیکه برای اغلب گلهای آپارتمانی بعلت عدم نیاز به نور مستقیم خورشید آوند کشت را می توان در سایه و هر نقطه مناسب از منزل نگهداری نمود.

تهیه انواع نشاء :چون بصورت متراکم تهیه می گردد لازم است مسیر کاشت پیوسته و فواصل بین ردیف های کشت نیز کوتاهتر باشد.
همچنین بستر ها را می توان بصورت ناودانی و به عرض و عمق 5 تا 10 سانتیمتر و طول دلخواه تهیه و فضای آنها را از پشم سنگ مخصوص کشت هیدروپنیک پر نمود، آنگاه بذر کاری کرد.
همچنین می توان از مکعبهای فشرده شده پشم سنگ استفاده نمود که در این حالت در زمان انتقال نشاء مکعب ها همراه نشاء منتقل می گردند.

اینگونه مکعب ها کوچک قابل جای گذاری در بستر های کاشت اصلی می باشند ولی از همین مکعب های پشم سنگ نوع بزرگتر و فشرده تر تهیه شده اند که اطراف و کف آنها با لفاف هایی پوشیده شده و به عنوان بستر اصلی تا پایان رشد گیاه به تنهایی باقی می مانند.


ب- عملیات داشت:

1-تنظیم دور آبیاری: برای جذب عناصر غذایی توسط گیاه محیط ریشه بایستی همیشه مرطوب بوده و این رطوبت با مواد غذایی مورد نیاز گیاه همراه باشد. در اینصورت جمع آب و مواد غذایی بصورت محلول غذایی تهیه شده و به محیط ریشه ها منتقل می گردد. اینکه این محلول غذایی در چه دفعاتی به محیط ریشه برسد بستگی به روش تهیه بستر دارد.

در سیستم n.f.t محیط ریشه خالی و اطراف آن را صرفا هوا فرا گرفته و محلول غذایی همراه با اکسیژن لازم به عمق 3 تا 5 میلیمتر بطور مرتب از ناحیه انتهای ریشه ها عبور می کند در این روش چون نیاز به جریان دائم محلول غذایی هست و مراقبت های مکرر و هوا دهی ریشه ها ضروری می باشد، برای استفاده در منازل مناسب نبوده توصیه نمی گردد. برای کاهش زمان آبیاری و سر کشی ها و مراقبت های مکرر و اینکه بتوان آبیاری را دوره ای کرد و بوسیله دستگاه فرمان سیستم محلول رسانی را هوشمند نمود داخل بستر های کشت را از مواد مصنوعی (نگهدارنده) پر نموده و پس از کاشت گیاه آبیاری انجام می گیرد، مواد مصنوعی محلولهای غذایی را در خود جذب نمود و آنگاه بتدریج در اختیار ریشه قرار می دهند. در نتیجه تا زمان وجود رطوبت در محیط ریشه نیازی به آبیاری نمی باشد.


برای تنظیم دوره آبیاری در این روش ابتدا قبل از کاشت گیاه محیط ریشه ها را کاملا مرطوب نمود، آنگاه دور آبیاری بشرح زیر تنظیم می گردد:

برنامه شبکه آبرسانی را برای دو تا سه نوبت در روز و برای مدت یک تا سه نوبت در روز و برای مدت یک تا دو دقیقه به دستگاه فرمان منتقل نموده تا زمانی که بذور کاشته شده سبز گردد و یا نهال ها و قلمه ها ریشه نماید، آنگاه برنامه آبیاری را مطابق با مراحل رشد گیاه که نیاز به محلول غذایی آن کم کم افزایش می یابد بتدریج به 2 تا 5 دقیقه در هر نوبت افزایش داده و دور آبیاری نیز از 3 تا 4 نوبت در روز منظور می گردد.

این تغییرات معمولا برای سبزیجات هر دو تا سه هفته یکبار لازم است انجام گردد در صورتیکه برای پرورش گلها این تغییرات خیلی مورد نیاز نمی باشد.

برای تنظیم دور آبیاری عوامل دیگری نیز موثر است که در مبحث میزان مصرف محلولهای غذایی بدان اشاره گردید.

نکته قابل ذکر در طول دوره آبیاری تجمع نمکها در محیط ریشه است که در اثر آن بتدریج ec محیط افزایش می یابد که با آب شویی رفع خواهد شد.
البته هرچه دور آبیاری کوتاهتر و تعداد دفعات آن بیشتر شود تجمع نمک ها در محیط ریشه کمتر و ec محیط نیز بکندی افزایش می یابد. همچنین هر چه مسیر های کاشت اعم از لوله یا نیم لوله یا ناودانی طولانی تر باشد طبعا مواد پر شده داخل آنها زیادتر می شود که در این حالت نیاز به افزایش زمان آبیاری می باشد.
2- تنظیم شرایط اقلیمی:

چنانچه محل نگهداری آوند کشت در فضای مسکونی و یا اداری باشد طبیعی است که این فضاها از نظر دما و رطوبت مطابق با نیاز انسانها است که خوشبختانه با نیاز پرورش گلها و برخی سبزیجات و تولید نشاء نیز تطابق دارد، لذا از این بابت مشکل چندانی وجود نخواهد داشت مگر تامین نور که بیشتر برای کاشت سبزیجات و تولید نشاء مورد نیاز است. که در این رابطه باید از هر امکان تابش نور در فضای محل استقرار آوند کشت استفاده کرد.


1-2.دما:
معمولا دمای ایده آل محیط گیاهان بین 20 ال 25 درجه سانتی گراد می باشد. اگر این دما حداکثر 5 درجه کمتر یا بیشتر بشود مشکلی برای رشد گیاهی ایجاد نخواهد کرد، زیرا با توجه به دمای ایده آل مورد نیاز گیاهان ملاحظه می شود که این میزان دما برای اغلب گیاهان بالاخص گیاهان مورد نظر مناسب می باشد و ایجاد سیستم حرارتی در زمستان و یا سیستم خنک کنندگی در تابستان بطور اختصاصی برای پرورش گیاهان آوند کشت در منزل ضرورتی ندارد، ضمن اینکه دمای موجود علاوه بر تامین نیاز دمایی فضای اندام های هوایی گیاهان کاشته شده دمای مناسب برای محلول غذایی و محیط ریشه ها را نیز تامین می نماید.

2-2.نور:

بسیاری از گلهای آپارتمانی نیاز چندانی به نور مستقیم آفتاب نداشته و در نور غیر مستقیم بخوبی پرورش سبزیجات و یا تولید نشاء های مرغوب حتما به نور خورشید نیاز می باشد.

در این رابطه می توان از فضای نورگیر ها و یا تابش نورهای پشت پنجره ها و یا فضای تراسهای منازل آپارتمانی استفاده نمود.

ولی در صورتی که الزام به تولید در فضای مسقف آپارتمانی یا محیطهای مشابه می باشد می توان با علم به نور مورد نیاز گل یا سبزیجات کاشته شده لامپهای مخصوص ایجاد نور مصنوعی تهیه و در بالای فضای کشت شده با استفاده از تکیه گاه مناسب تعبیه نمود و به اندازه مورد نیاز آنها را روشن نمود.


برای کاهش نور اضافی در محلولهایی که نور مستقیم و اضافی وجود دارد می توان با استفاده از نایلونهای uv دار و یا فایبر گلاس میزان عبور نور آفتاب را کاهش داد.

3-2. رطوبت و تهویه:
رطوبت موجود در فضای مسکونی معمولا بیش از 50% حجمی می باشد که اگر چه این میزان کافی نیست ولی رطوبت قابل استفاده و مناسبی برای اکثر گلها و سبزیجات می باشد.

در زمینه تهویه برای پرورش گیاهان گلخانه ای اگر چه هدف خنک نمودن محیط و همچنین تامین co2 لازم و یا کاهش رطوبت قابل استفاده و مناسبی برای اکثر گلها و سبزیجات می باشد.

در زمینه تهویه برای پرورش گیاهان گلخانه ای اگر چه هدف خنک نمودن محیط و همچنین تامین co2 لازم و یا کاهش رطوبت اضافی می باشد ولی همانطور که اشاره شد در محیطهای مسکونی و یا اداری همه این عوامل بمیزان مناسبی فراهم می باشد لذا تهویه خاصی برای گلهای آپارتمانی مورد نیاز نمی باشد. مگر برای گیاهانی که نور پسند می باشند و نیاز به تهویه بیشتری دارند.

ج-برداشت:

1- برداشت سبزیجات:
معمولا سبزیجات کشت شده را از نظر برداشت می توان به دو دسته تقسیم بندی نمود یک دسته از سبزیجات که می توانند چندین بار برداشت شوند مثل تره و یا نعناع که می توان آنها را با تراکم بیشتر کاشته و فقط به اندازه نیاز روزانه برداشت نمود تا اینکه با آخرین برداشت، قسمت برداشت شده اولیه آماده مصرف مجدد می گردد.

در کاشت صیفی جات مثل گوجه فرنگی به تدریج و در طول سال میوه از آن برداشت می گردد.
چنانچه بوته ها نیاز به قیم و یا داربست نمودن داشته باشند با استفاده از اهرمهای که دربالای بوته نصب شده است بوته ها نصب شده است بوته ها داربست می شوند ضمن اینکه لامپ مخصوص ایجاد نور مصنوعی نیز در بالای بوته ها به اهرم مربوطه نصب گردیده است.

در کاشت سبزیجاتی که برای یک نوبت برداشت می گردند مثل تربچه و ریحان میتوان به طور متوسط به ازاء یک تا دو ماه یک بار کاشت و برداشت نمود ومجددا اقدام به تکرار کاشت و یا سبزیجات دیگر نمود.

2- برداشت نشاء:

چنانچه کاشت نشاء انجام گرفته باشد، برداشت نشاءها می تواند یکجا و یا بر حسب نیاز طی چند نوبت و با فاصله زمانی کوتاه همه آنها برداشت شود. بسته به نوع بستر ممکن است ریشه نشاء از مواد مصنوعی جدا شود و یا همراه مواد بستر مثل مکعبهای پشم سنگ منتقل شوند که البته انتخاب نحوه برداشت نشاء به میزان حساسیت گیاه(به جدایی ریشه از مواد مصنوعی یا قطع ریشه ها) نیز بستگی دارد

3- گلهای پرورشی:

گلهای کاشته شده در آوند کشت و نگهداری آنها در آپارتمانها و یا فضای اداری اغلب جنبه تزئینی داشته و نیازی به برداشت ندارد. در مواردی ممکن است از گلهای کاشته شده قلمه یا نهال و یا پیاز های تکثیر شده نیز برداشت شود. ولی اگر هدف از نگهداری آوند کشت پرورش گلها بصورت اقتصادی و تجاری باشد و قرار است آئند کشت را بعنوان محلی برای تکثیر گلها به شیوه های گوناگون از جمله استفاده از گل بریده آن منظور نمود.

می توان در نواحی مسکونی اجرای آوند کشت را باسطح کمتری نزدیک به 20 تا 50متر مربع برای استفاده از گلهای شاخه بریده آن در وضعیت تجار انجام داد حتی برای تنوع بیشتر در تعدد کشت گلها و یا انواع گیاهان دیگر مثل گیاهان آبزی که به صورت آکواریومی پرورش می یابد می توان آوند کشتهایی در دو یا سه طبقه تهیه و یا به صورت پلکانی آنها را مستقر نمود.

در مواردی که در اماکن مسکونی فضای مناسبی وجود نداشته باشد حتی می توان با استفاده از یک یا چند گلدان به صورت تک واحدی به پرورش گلها به روش کشت بدون خاک ادامه داد.

د- آماده سازی آوند کشت برای کشت بعدی:

با پایان یافتن استفاده از آوند کشت، در صورتی که گیاهان کاشته شده دارای ریشه های انبوه نبوده و موارد مصنوعی بستر خیلی دچار آلودگی نشده باشد می توان با چند بار آبشویی و سپس ضد عفونی آن بهمراه شبکه های آبرسانی با بخار آب آنها را برای کشت بعدی آماده نمود، در غیر این صورت کلیه مواد مصنوعی بستر تخلیه و در طی مدتی که آوند کشت بدون کاشت می باشد کلیه مسیر های محلول رسانی و بستر ها با بخار آب و یا آب کاملا جوش ضد عفونی گردد.آنگاه پس از خشک شدن در زمان مورد نیاز بستر ها را از مواد دانه بندی شده و یا از پشم سنگ پر نموده تا محیط برای کشت بعدی آماده شود .

  
  

گیاه بسیار خطرناک "دیفن باخیا" که اکثر جا هادر منازل و دفاتر نگهداری می شود بسیار سمی بوده و می تواند به مرگ افراد بویژه کودکان منجر شود.


گیاه بسیار خطرناک "دیفن باخیا" که اکثر جا هادر منازل و دفاتر نگهداری می شود بسیار سمی بوده و می تواند به مرگ افراد بویژه کودکان منجر شود.در صورتی که قطعه ای از برگ آن خورده شود انسان را می کشد - دست زدن به برخی از انواع آن بعد از تماس با چشم انسان را کور می کند.

.در صورتی که قطعه ای از برگ آن خورده شود انسان را می کشد - دست زدن به برخی از انواع آن بعد از تماس با چشم انسان را کور می کند.

این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال می دهید برگ های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب می رساند و شخص قادر به تکلم نیست.


نام فارسی اصیل این گل ، دیفن باخیا است که اشاره به سمی بودن برگ آن دارد. گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقه ها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکه های سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده می شوند. ساقه ها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت می باشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود می گیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است


  
  
<   <<   26   27   28   29   30   >>   >