1) در مورد تجارب و مهارتهایتان به وضوح و با علاقه صحبت کنید. زبان حرفه ای داشته باشید، اما از اینکه شخصیت تان بطور کامل برملا و روشن شود، هراسان نباشید. به نشانه بی میلی وقفه های کوتاه و مکث نکنید. شما برای هر پاسخ نیاز به چند ثانیه زمان دارید.
2) مثبت اندیش باشید. افراد استخدام کننده (کارفرما) تمایل به شنیدن عذر و بهانه ها یا احساسات بد در مورد یک تجربه منفی را ندارند. اگر آنها در مورد رتبه یا نمره پایین، تغییر ناگهانی شغل یا نقص سابقه تان جویا شدند، حالت دفاعی به خود نگیرید. در عوض توجه تان را به حقایق و واقعیات (خلاصه وار) و آنچه شما از تجربه تان یاد گرفتید، متمرکز کنید.
3) آمادگی ارائه مهارتها و تجاربتان را داشته باشید تا وقتی آنها شرح حالی از شغلتان را خواستند، ارائه دهید. موقعیت تان را در ذهن کارفرما بعنوان فردی با یکسری مهارتها و صفات ویژه، تثبیت کنید. کارفرمایان مسایلی دارند که نیاز به حل آنها توسط کارمندان با مهارتهای ویژه دارند. در توصیف مناسب صفاتتان مؤثر عمل کنید.
4) قبل مصاحبه اطلاعاتی در مورد شرکت یا کار آینده تان بدست آورید. اطلاعاتی مهم شامل فعالیتهایی که توسط کارفرما اجرا شده است، ثبات مالی کارفرما چگونه است و چه نوع شغلهایی در ارتباط با کارفرما است. تحقیق کنید چگونه می توانید به کارفرما در جریان جستجوی شغلی در مورد آن سازمان و توانایی و پتانسیل شما در آن سازمان کمک کنید. بدانید چگونه می توانید به شرکت کمک کنید و سؤالهایی را آماده کنید که از مصاحبه گر در مورد شرکت سؤال کنید.
5) برای مصاحبه زود حاضر شوید. برنامه ریزی کنید که 10 تا 15 دقیقه قبل از زمان مقرر، به محل مصاحبه برسید. رسیدن خیلی زود، کارفرما را دست و پاچه می کند و شرایط نامطلوب و ناشیانه ای ایجاد می کند. به همان نسبت دیر رسیدن در ابتدا یک تصور بدی به جای می گذارد. شخصاً در مورد زمان و ترتیب مصاحبه سؤال کنید.
6) یک کلاسر (کیف کاغذ) یا دفترچه یادداشت یا لااقل یک دسته کاغذ مرتب شده و تا خورده که نام کارفرما روی آن نوشته شده باشد، همراه داشته باشید.
7) خلاصه اطلاعات و لیستی از سؤالاتی که برای پرسش نیاز دارید همراه آورید. لیستی از سؤالاتتان را ارائه دهید که مطمئن شوند شما اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری را جمع آوری کرده اید. نبایستی به خاطر بردن یادداشتها در طی مصاحبه پریشان شوید.
8) در بسیاری از مصاحبه های شغلی، نهار یا شام در نظر گرفته شده در روز مصاحبه، به تنهایی مهمان نوازی کارفرما را نشان نمی دهد اما همچنین یک بخش قابل توجه فرایند مصاحبه است. آداب معاشرت را رعایت کنید و در گفتگو و محاوره در طی صرف غذا سهمی داشته باشید. خیلی اوقات چگونگی مهارتهای اجتماعی جزء تصمیم گیری آنهاست.
9) بعد از مصاحبه، نام و لقب (عنوان) همه مصاحبه کنندگان، اثر انگشت یا مهرتان، سؤالهای باقیمانده و اطلاعاتی که کسب کردید را بنویسید. اگر شما مرتباً در حال مصاحبه هستید، این فرایند به شما کمک می کند تا مدام به کارفرمایان توجه کنید و بوضوح تفاصیل را تعریف و بیان کنید.
10) در آخر، مصاحبه را با گفتن لطف سرکار زیاد یا مرحمت سرکار زیاد یا سپاسگزارم پایان ببرید. کارفرمایان به حرکات و اشارات شما در موقع حرف زدن توجه می کنند که گواهی برای توجه تان به جزئیات و علاقه تان به این شغل است.
با توجه به مطالبی که دربارهی تأثیر فرمان دادن با کف دست رو به بالا و یا رو به پایین گفتیم، حال اجازه دهید اهمیت این دو حالت کف دست را به هنگام دست دادن بررسی نماییم.
فرض کنید برای اولین بار با شخصی آشنا شدهاید و طبق رسم همیشگی برای ادای احترام با یکدیگر دست میدهید. با این کار یکی از سه نگرش اساسی از طریق دست دادن انتقال پیدا میکند که عبارتند از سلطهگرانه: «این شخص سعی میکند بر من مسلط باشد. بهتر است مراقب باشم»، تسلیم آمیز: «من میتوانم بر این شخص مسلط باشم. او طبق خواستهی من عمل میکند»، و برابر: «من این شخص را دوست دارم. با هم سازگار خواهیم بود». این سه نگرش میتواند ناآگاهانه انتقال پیدا کند و یا تمرین و کاربری آگاهانهی روشهای دست دادن که در زیر آمده میتواند یک اثر فوری بر شخص داشته باشد. اطلاعات این بخش نمایانگر گوشهای از نتایج مطالعات مستند روشهای کنترلی دست دادن است. نگرش سلطه گرانه، با برگرداندن دست، به طوری که در هنگام دست دادن، کف دست به سمت پایین باشد انتقال پیدا میکند. نیازی نیست که کف دست مستقیماً رو به زمین باشد، اما نسبت به کف دست شخص، میباید به سمت پایین باشد و این برای او بدین معنی خواهد بود که شما مایلید در رابطه تان کنترل و سلطه داشته باشید. مطالعات انجام شده روی پنجاه و چهار مدیر ارشد موفق نشان داد که نه تنها 42 نفر آنها آغازگر دست دادن بودند، بلکه از روش سلطه گرانه نیز استفاده نمودند.
همان طور که یک سگ برای نشان دادن حالت تسلیم به پشت غلت میخورد یا گردن خود را جلو میآورد، انسان از کف دستی که رو به بالا است، برای نشان دادن تسلیم به دیگران استفاده میکند. این حرکت به خصوص زمانی مهم است که میخواهید طرف مقابل کنترل داشته باشد یا احساس کند که بر وضعیت مسلط است.
البته، با این که دست دادن با کف دست رو به بالا نشانگر تسلیم است، موقعیتهای متعادلتری نیز شاید وجود داشته باشد که باید آنها را در نظر گرفت. به عنوان مثال، شخصی که از آرتروز دست رنج میبرد، ناچار است به علت وضعیتش کمتر فشار بیاورد، لذا برگرداندن کف دست او به حالت تسلیم،* بسیار آسان است. افرادی که در حرفه ی خود از دستهایشان استفاده میکنند، مانند جراحان و هنرمندان و نوازندگان نیز شاید در دست دادن کمتر فشار بیاورند و این فقط به خاطر مراقبت از دستهایشان است. اشارات و حرکاتی که پس از دست دادن دنبال میشوند، راهنماییهای بیشتری برای سنجش شخص ارائه میدهد ـ شخص مطیع از علائم سلطهپذیر استفاده میکند و شخص سلطهگر علائم پرخاشگرانه تری به کار میبرد.
زمانی که دو شخص سلطهگر با یکدیگر دست میدهند، یک مبارزهی نمادین روی میدهد؛ در حالی که هر یک سعی میکند کف دست دیگری را به حالت تسلیم برگرداند، کف دست هر دو در یک حالت عمودی قرار میگیرد و هر دو در یک حالت عمودی قرار میگیرد و هر یک حس احترام و تفاهم را به دیگری انتقال میدهد. این روش گرفتن دست به طور عمودی، روشی است که یک پدر زمانی که میخواهد به پسرش «دست دادن مثل یک مرد» را یاد بدهد، از آن استفاده میکند.
زمانی که با یک شخص سلطه گر روبهرو میشوید، نه تنها مشکل میتوان کف دست او را به حالت تسلیم برگرداند، بلکه انجام این عمل بسیار واضح است. روش سادهای برای خنثی کردن دست دادن سلطهگرانه وجود دارد که علاوه بر برگرداندن کنترل به سمت شما، با تجاوز به حریم شخصی طرف مقابل، او را ناراحت میکند. برای آموختن این روش «خلع سلاح» باید به تمرین جلو آوردن پای چپ خود در حالی که دست خود را برای دست دادن جلو میآورید، بپردازید. سپس پای راست خود را به جلو بیاورید. و روبهروی او به سمت چپ حرکت کنید و وارد حریم شخصیاش شوید. حال،*پای چپ خود را به طرف پای راست بیاورد تا این حرکت کامل شود؛ سپس با او دست بدهید.
این شیوه باعث میشود که حالت دست دادن طرف مقابل به حالت تسلیم برگردد. هم چنین باعث میشود که با ورود به حریم خصوصی او، کنترل به دست شما بیفتد. شیوهی دست دادن خود را بررسی نمایید و مشخص نمایید که هنگام دست دادن، با پای چپ به جلو میروید یا با پای راست. اکثر مردم راست پا هستند؛ از این رو زمانی که با شخصی سلطه*گر رو به رو میشوند، در وضعیت نامطلوبی قرار میگیرند زیرا انعطاف کم یا فضای اندکی برای حرکت کردن در قلمرو مصافحه دارند، لذا شخص دیگر کنترل را به دست میگیرد. به تمرین دست دادن با جلو گذاشتن پای چپ بپردازید؛ متوجه میشوید که خنثی کردن یک شخص سلطهگر و در دست گرفتن کنترل، نسبتاً ساده است
افراد دروغگو معمولا از نظر نوع رفتاری با یکدیگر شباهت بسیاری دارند که دانستن برخی از خصوصیات به ما کمک می کند که تا حدودی انسان دروغگو را بشناسیم برخی از علائم و روشهایی که باعث شناهخت دروغگو می شود عبارتند از:
1- چشمان کسانی که دروغ می گویند یا بازتر از حد معمول است یا دائما چشمهای آنان به نقاط مختلف حرکت می کند. در عین حال آنها معمولا از نگاه مستقیم به شما احساس ناراحتی می کنند و سعی می کنند مستقیما به شما نگاه نکنند.
2- گاهی اوقات افراد دروغکئ بخشی از صورت یا دهانشان را هنگام حرف زدن می پوشانند.
3- وقتی از آنها سوال می شود دماغ یا گوششان را به حالت عصبی می خارانند.
4- فرد دروغگو معمولا هنگام حرف زدن حرکت اضافی زیادی از خود بروز می دهد.
5- در هنگام حرف زدن زیاد تپق می زنند و اشتباهات فراوان گفتاری را سعی می کنند به گونه ای بپوشانند.
6- آنها همیشه کلی گویی می کنند و بارها این کلیات را تکرار می کنند و با این کار تلاش می کنند تا خودشان را قانع کنند.
7- آنها سعی می کنند به گونه ای گیج و مبهم سخن بگویند و با این کار به شما اجازه نمی دهند تا حرفهای آنان راتجزیه کنید.
8- هنگامی که سعی دارید در مورد موصضوع مورد بحث از آنها سوال کنید بلافاصله موضوع بحث را عوئض می کنند.
9- حتی سوال شما را متوجه شوند چنین وانمود می کنند که سوال شما را نشنیده اند و با این کار به بحث خاتمه می دهند.
10- اگر می خواهید مطمئن شوید مه او دروغ کفته است چند روز بعد راجع به موضوعی که در مورد آن دروغ گفته است ار او سوال کنید تا برایتان یک داستان با مظالب متفاوت تعریف کند.
11-اگر قدری به صحبت آنها شک دارید شما را متهم به بی اعتمادی می کند و خیلی سریع با این کار به بحث خاتمه می دهد.
12- آدم های دروغگو معمولا پر حر ف هستند و در مورد هر چیزی اظهار نظر می کنند.
13- افراد دروغگو معمولا کسانی هستند که در زندگی شخصی یا خانوادگی دچار مشکل هستند. پس در موردحرفهای چنین افرادی بیشتر دقت نمایید.
14 تن صدای افراد دروغگو در هنگام دروغ گفتن معمولا بالاتر از حد طبیعی است.
15-خنده های بی دلیل و بی گاه در هنگام صحبت کردن یکی دیگر از علائم افراد دروغگو است
16- آدمهای دروغکو همیشه سعی می کنند حرفهای زیبا و جذاب به زبان بیاورند و با این کار می خواهند امکان کشف حقیقت را از ما سلب کنند.
نکته پایانی این که اگر چه که شاید افراد دروغگو در کوتاه مدت بتوانید حقیقت را از دیگران پنهان کنند اما زمان باعثخواهد شد که همیشه افراد دروغگو رسوا شوند و هیچ گته حقیقت پنهان نخواهد ماند, اگرچه شاید مدت زمان طولانی پنهان بماند
1) تزئین اتاق کودک
تزئین اتاق کودک باید مهیج و فانتزی باشد. اولین چیزی که باید در دکوراسیونبندی اتاق کودکتان به آن توجه داشته باشید، این است که این تزئینات باید مطابق با سن و روحیه کودکانتان انجام گیرد. نباید اتاق فرزند 3 سالهتان را مثل اتاق دختر 13 سالهتان تزئین کنید. البته منظور این نیست که باید هر سال با بالا رفتن سن فرزندتان تزئین اتاق او را به هم بزنید. منظور این بود که باید اتاق کودکان را با توجه به گروه سنی آنها دکوربندی کنید.
2) رنگهای متناسب برای اتاق کودک
ببینید کودکتان به چه رنگی علاقه دارد. اگر هنوز سنشان به حدی نرسیده که بتوانند به خوبی صحبت کنند، یک جعبه مداد رنگی در جلویش بگذارید تا خود یکی از رنگها را که دوست دارد انتخاب کند. کودکان بزرگتر خود میتوانند به شما بگویند که دوست دارند رنگ اتاقشان چه رنگی باشد. یادتان باشد که اولویت با علاقه خود بچههاست. سعی نکنید مدل و رنگ دلخواه خودتان را به زور به بچهها تحمیل کنید. شخصیت آنها از همین سنین شکل میگیرد و اتاقشان میتواند آینه خوبی برای نشان دادن شخصیتشان باشد. البته منظورم طرح و رنگهای غیرمعقول آنها نیست. باید محدودیت تعیین کنید اما باز آنها را در انتخابشان آزاد بگذارید.
3) اتاق کودکتان را با ابتکار تزئین کنید
از تخیل و ابتکارتان استفاده کنید و از کودکتان نیز برای رنگ کردن اتاقها کمک بخواهید. دیوارهای اتاق میتواند به طرز مبتکرانهای با نقاشیهای کودکتان تزئین شود. میتوانید از آلبومها و عکسهای ویژه در مجلات و اینترنت در این زمینه کمک بگیرید.
4) مبلمان اتاق کودک
با وجود طراحیهای جالب و خاص برای مبلمان اتاق کودک موجود در بازار، کار شما کمی سادهتر شده است. میتوانید اتاق دخترتان را مثل اتاق پرنسسها صورتی و رمانتیک تزئین کنید. میتوانید اتاق پسرتان را شکل قهرمانان یا اتومبیلسواران طراحی کنید که مثلاً تختخوابش به شکل ماشین مسابقه باشد. و یا بسیاری طرحهای دیگر که مطابق با علاقه و روحیه کودکتان نیز باشد
یکی از اشارات غیر کلامی که کمترین توجه را به خود معطوف داشته اما از بیشترین قدرت برخوردار است، توسط کف دست انسان ارائه میشود؛ و زمانی که به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرد توشهای از اقتدار برای استفادهکنندهاش فراهم میکند و قدرت صدور فرمان سکوت به دیگران را میدهد.
در حرکات کف دست، سه حالت اصلی وجود دارد: کف دست رو به بالا، کف دست رو به پایین و کف دست بسته با یک انگشت به حالت اشاره. تفاوت بین این سه حالت، با یک مثال مشخص میشود: فرض کنیم که از شخصی درخواست میکنید که جعبهای را بلند کند و به نقطهی دیگری در همان اتاق حمل کند. فرض را بر این میگذاریم که شما از یک نوع آهنگ صدا، کلمات و حالت چهره استفاده میکنید و فقط حالت کف دستهای خود را تغییر میدهید. حالت کف دست رو به بالا به عنوان یک حرکت غیر تهدید آمیز و سلطهپذیر استفاده میشود که یادآور التماس گدای خیابانی است. شخصی که از او درخواست حرکت دادن جعبه شده است، احساس نمیکند که درخواست همراه با فشار است و در یک وضعیت معمولی مافوق یا زیر دست، از این درخواست احساس تهدیدشدگی نمیکند. زمانی که کف دست برگشته و به سمت پایین است، بلافاصله اقتدار را تداعی میکند. شخصی که از او چنین درخواستی شده، احساس میکند که برداشتن جعبه یک فرمان است و شاید نسبت به شما احساس دشمنی بکند، که این بستگی به نوع ارتباط شما با او دارد.
به عنوان مثال، اگر شخصی که از او این درخواست را نمودهاید، همکار هم تراز شما است، میتواند درخواست شما را که با کف دست رو به پایین همراه بوده رد کند؛ اگر کف دست شما به سمت بالا باشد، تمایل بیشتری به پذیرفتن درخواست شما نشان میدهد. اگر شخصی که این درخواست از او میشود، زیر دست شما باشد، این حرکت قابل قبول است زیرا شما از اقتدار لازم برای استفاده از آن برخوردار میباشید.
استفاده از انگشت اشاره یکی از ناراحت کنندهترین اشاراتی است که یک شخص میتواند در حین صحبت کردن به کار ببرد، به خصوص موقعی که همراه با کلمات سخنگو ضربه بزند. اگر شما عادت به این کار دارید، توجه خود را به حرکات کف دست رو به پایین و بالا معطوف نمایید. به زودی در مییابید که رفتار راحتتری توسط شما ایجاد میشود و اثر مثبتتری بر دیگران میگذارید.