به گزارش ایسنا، متخصصان علوم پزشکی در انگلیس توصیه می‌کنند که نوشیدن حتی مقدار کمی از آب لیموی تازه به صورت روزانه روشی موثر برای پیشگیری از تشکیل این سنگ‌های دردناک است.

درد سنگ کلیه نه تنها خیلی شدید است، بلکه بسیار هم ترسناک و نگران‌کننده است، چون به طور کاملا ناگهانی آغاز می‌شود. کسانی که نمی‌دانند به سنگ کلیه مبتلا هستند، وقتی درد آنها شروع می‌شود به قدری شدید است که آنها تصور می‌کنند در حال مرگ هستند.

این سنگ‌ها بلورهای بسیار کوچکی به اندازه دانه‌های شن یا حتی کوچک‌تر هستند که در مجاری ادراری تشکیل می‌شوند و این درد شدید را ایجاد می‌کنند، اما بسیاری از این بلورها به خودی خود و حتی بدون درمان‌های پزشکی از بدن خارج می‌شوند.

وقتی فردی یک بار سابقه ابتلا به سنگ کلیه را داشته باشد، احتمال این که بار دوم با این مشکل مواجه شود، 50 درصد است و به همین خاطر این افراد بیشتر باید مراقب رژیم غذایی خود باشند و با نوشیدن مایعات زیاد مانع از بازگشت مجدد بیماری شوند.

این متخصصان می‌گویند: یک راه کار ساده، موثر و در عین حال ارزان‌قیمت برای جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه مصرف آب مرکبات بویژه‌ آب لیموست که راه‌حلی کارآمد و امیدبخش برای این بیماران است.

دکتر سید محمد معصومی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: روغن بادام دفع سنگ‌های ادراری را تسهیل می‌کند و به این ترتیب که باید 3 قاشق سوپخوری از مخلوط بادام شیرین و روغن گردو را بعد از هر وعده غذایی همراه با جوشانده‌ای که از جوشاندن 20 گرم شیرین بیان و یک مشت کاه جو در یک ظرف آب تهیه شده، مصرف کرد. با مصرف این مواد اگر سنگ کلیه بزرگ نباشد دفع آن تسهیل می‌شود.

وی در توضیح سایر خواص روغن بادام شیرین گفت: در استعمال خارجی، روغن بادام شیرین اثر نرم‌کننده و التیام‌دهنده دارد و از آن برای رفع التهاب‌های سطحی بدن و سوختگی‌ها استفاده می‌شود. اگر روغن بادام شیرین به تمام سطح بدن کودکان مبتلا به سرخک و مخملک مالیده شود، خارش را در آنان تسکین می‌دهد، این در حالی است که روغن بادام شیرین در مبتلایان به بیماری‌های پوستی ـ مانند اگزمای خشک ـ اثر تسکین‌دهنده دارد، به این ترتیب که باید روی عضو مورد نظر مالیده شود.

به گزارش مهر، در یک حمله قلبی برخی از بخشهای ماهیچه قلب از بین می روند و این پدیده می تواند خطر بروز حملات بعدی را افزایش دهد.

این برچسب سیاه و 2.5 سانتیمتری که ضخامت آن به اندازه یک تار موی انسان است از کربن ساخته شده و به گونه ای طراحی شده تا به منطقه ای که ماهیچه های آن از بین رفته اند چسبیده و منجر به رشد دوباره سلولهای سالم و احیای ماهیچه های مرده شود.

این برچسب هنوز بر روی نمونه های زنده آزمایش نشده اما محققان امیدوارند این شیوه نه تنها بتواند در ترمیم عواقب حملات قلبی کمک کند بلکه بتواند برای کمک به افرادی که برای سالها به اختلالات ناشی از حملات قلبی دچار شده اند، کمک کند. این آسیبها فرد را دچار تنگی نفس و خستگی مفرط کرده و انجام کارهای روزمره از قبیل انجام کارهای خانه و یا لباس پوشیدن را برای فرد دشوار می کند.

بر اساس گزارش تلگراف، این ابزار جدید توسط محققان دانشگاه براون ابداع شده و به گفته آنها انسان تا 10 الی  15 سال دیگر نخواهد توانست از این ابزار برای ترمیم آسیبهای قلبی استفاده کند.

تعداد ضربان قلب 100 هزار بار در روز و بیشتر از 30 میلیون بار در سال و حدود 2.5 میلیارد بار در یک عمر 70 ساله است.

بیماری‌های قلب و دستگاه گردش خون به 2 گروه مادرزادی و اکتسابی تقسیم‌بندی می‌شود. منظور از بیماری مادرزادی، بیماری است که از لحظه تولد همراه نوزاد وجود دارد، اما در بیماری‌های اکتسابی بیماری طی دوران نوزادی، کودکی، نوجوانی و بزرگسالی به وجود می‌آید.

بیماری‌های مادرزادی قلب، ناهنجاری‌هایی هستند که در ساختار قلب از بدو تولد وجود دارند. از هر هزار تولد تقریبا 8 نوزاد دچار بیماری‌های قلبی مادرزادی هستند که ممکن است خفیف تا شدید باشد. بیماری‌های مادرزادی قلب هنگام رشد جنین در رحم مادر به وجود می‌آید و در بعضی موارد دلیل آن ناشناخته است.

آنچه در بیماری‌های مادرزادی قلب مشترک است، روند رشد غیرطبیعی و ناقص قلب و یکی از نشانه‌های رایج این بیماری صدای غیرعادی قلب است که به هنگام معاینه پزشکی مشخص می‌شود. چندی پیش سومین همایش قلب کودکان برگزار شد و در آن جدیدترین روش‌های مداخله‌ای غیرجراحی مورد بحث و تبادل‌نظر قرار گرفت.

از این رو با دکتر پریدخت نخستین داوری، دبیر علمی همایش و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت‌وگو کردیم تا اطلاعات بیشتری از بیماری‌های مادرزادی قلبی به دست آوریم.

چه نوع بیماری‌هایی به بیمارهای مادرزادی قلبی معروف هستند؟

بیماری‌های قلبی کودکان اکثرا مادرزادی هستند، اما به این معنی نیست که مقصر ابتلای نوزاد به بیماری، مادر است بلکه چون نوزاد از زمانی که به دنیا آمده این بیماری را همراه خود دارد، بیماری مادرزادی نامیده می‌شوند چرا که برخی تصور می‌کنند در ابتلای نوزاد به این نوع بیماری‌ها، مادر مقصر است در حالی که ممکن است پدر هم در ابتلا به بیماری مادرزادی قلبی سهم داشته باشد.

علت اصلی بروز بیماری‌های قلبی مادرزادی تا به حال شناخته نشده است. بیماری‌های ژنتیکی یا نواقص ژنتیکی بخش کوچکی از بیماری‌های مادرزادی قلبی را شامل می‌شوند. اما به نظر می‌رسد در ایجاد بیماری قلبی مادرزادی چندین عامل دخیل باشند که هنوز هم متعدد و ناشناخته باقی مانده‌اند.

این بیماری‌ها هم به 2 دسته سیانوتیک و غیر سیانوتیک تقسیم می‌شوند که از جمله بیماری‌های شایع می‌توان به نقص دیواره بین بطنی اشاره کرد. البته بخش کمی از بیمارانی که دچار عارضه‌های قلبی می‌شوند، درمان ناپذیرند که 2 دلیل عمده دارد؛ یکی مراجعات دیرهنگام به پزشک است و دلیل دوم مربوط به همزمانی مشکلات متعدد داخلی قلب می‌شود.

در گذشته تعداد زیادی از بیماران به دلیل عدم وجود امکانات تشخیصی و درمانی جان خود را از دست می‌دادند، اما در حال حاضر با توجه به رشد علم و تکنولوژی، تعداد زیادی از این کودکان زنده می‌مانند و زندگی عادی خود را ادامه می‌دهند. بنابراین نمی‌توان تنها یک دلیل برای این بیماری مشخص کرد. گاهی اوقات ژن معیوبی باعث این بیماری شده، اما گاهی هم اختلال کروموزومی منجر به بروز این بیماری می‌شود. البته درصد قابل توجهی از این بیماران، دارای دلایل چندفاکتوری هستند که شامل عوامل محیطی مانند اشعه ایکس که به مادر در عکسبرداری برخورد می‌کند، آلودگی هوا، دود سیگار و داروهایی که مادر در دوران حاملگی استفاده می‌کند و نیز بیماری‌های مادر در زمان حاملگی است.

یکی از مراحل تشخیص قبل از تولد، اکو جنینی است. مادرانی که یک فرزند مبتلا داشته یا به مدت طولانی در معرض اشعه بوده‌اند یا در دوران بارداری داروهایی مضر مصرف کرده‌اند، می‌توانند از هفته هفدهم تا هفته بیستم حاملگی، اکو قلب جنینی با دستور متخصص قلب کودکان انجام دهند چراکه از این طریق می‌توان تشخیص داد که بیماری پس از تولد، قابل درمان است یا نه! البته معمولا متخصصان زنان و زایمان پس از غربالگری و شناسایی اولیه هنگام سونوگرافی، بیماران را به متخصص قلب ارجاع می‌دهند که با روش‌های نوین موجود، پزشکان قلب کودکان قادر به تشخیص این بیماری در دوران جنینی هستند.

البته پس از تشخیص، جنین در طول دوره بارداری در چند نوبت ویزیت می‌شود و تحت نظر پزشک متخصص قلب قرار می‌گیرد تا در زمان مناسب، اقدام درمانی لازم برای نوزاد صورت گیرد. همچنین زایمان طبیعی، بهترین روش زایمان برای این مادران است. در حال حاضر بخش عمده‌ای از این بیماران به طور کامل درمان می‌شوند و در ادامه زندگی خود با مشکلی روبه‌رو نخواهند بود.

تمامی انواع این بیماری امکان درمان در رحم را ندارند و برخی از آنها در خارج از کشور انجام شده، اما در ایران چنین اعمالی انجام نمی‌شود.

امکان درمان در دوره جنینی هنوز در ایران فراهم نشده است و تنها کشورهای اندکی به این تکنولوژی و شیوه درمان دست یافته‌اند. به‌رغم این که دانش انجام چنین اعمالی نزد پزشکان متخصص ایرانی وجود دارد به عنوان مثال نوزادان با بیماری هیپوپلازی طرف چپ قلب که پس از تولد آینده خوبی ندارند در خارج از کشور در دوران جنینی با عمل جراحی درمان می‌شوند. بنابراین چنانچه امکانات به پزشکان ایرانی داده شود مانند بسیاری از تخصص‌ها که تاکنون به آن دست یافته‌ایم می‌توانیم آن را انجام دهیم.

امیر بامه 
جام‌جم

گرچه این یادآوری چندان خوشایند به شمار نمی‌آید، اما در سال‌های اخیر و به لطف پیشرفت‌های چشمگیری که در عرصه تکنیک‌ها و فناوری‌های نوین مرتبط با قلب ـ عروق صورت گرفته است، امید این دسته از بیماران به ادامه حیات افزایش یافته است. یکی از مهم‌ترین این فناوری‌ها، نانوست. از سال‌ها قبل ایده‌های خلاقانه‌ای درخصوص استفاده از حامل‌های نانویی برای درمان گرفتگی‌های قلبی و عروقی ابداع شده است و اکنون نیز تحول نوینی تحت عنوان بخیه‌های نانویی به چشم می‌آید که خود نویدبخش آینده روشنی برای این دسته از بیماران به شمار می‌رود.

بخیه نانویی جدیدی که البته پیش‌بینی می‌شود چند سال دیگر روانه بیمارستان‌های سراسر جهان شود محصول مشترک تفکر خلاقانه محققان دانشگاه براون آمریکا و گروهی از محققان هندی است. این فناوری نوین نگرشی نو به سوی درمان بیمارانی است که دچار حمله‌های قلبی می‌شوند. این محققان با استفاده از فیبرهای کربنی و نوعی پلیمر، بخیه نانویی مورد نظرشان را ارائه کرده‌اند و امیدوارند در چند سال آینده به یکی از وسایل ثابت اتاق‌های عمل و فرآیند درمان بیماران قلبی تبدیل شود. در هفته‌های اخیر آزمایش‌های گوناگونی روی این بخیه و کارکردهای آن صورت گرفته است. محققان در این آزمایش‌ها روی سلول بافت طبیعی قلب چند نمونه آزمایشگاهی کار کردند و اتفاقا نتایج جالب توجهی نیز به دست آوردند.

زمانی که فردی دچار بیماری قلبی می‌شود، بخشی از قلب می‌میرد. سلول‌های عصبی در دیواره قلب و کلاس خاصی از سلول‌ها که به طور خودکار گسترش پیدا کرده و به یکدیگر متصل می‌شوند و در کل ضربان قلب را موجب می‌شوند نیز برای همیشه می‌میرند. در چنین شرایطی جراحان نمی‌توانند مناطق آسیب‌دیده را ترمیم کنند.

این وضعیت دقیقا مشابه زمانی است که راننده در جاده با چشم‌اندازی روبه‌رو می‌شود که در آن به دلیل ریزش کوه بخش قابل توجهی از راه بسته شده است و تنها کاری که می‌توان انجام داد وارد نشدن به این مسیر و انتخاب جاده‌ای دیگر است. اما پیدا کردن این راه جدید در دنیای کمک به بیماران قلبی کار بسیار دشواری است چون در اینجا قرار است مهم‌ترین بخش بدن ترمیم شود.

بهترین راهی که محققان برای کمک به این دسته از بیماران پیدا کرده‌اند تلاش برای ترمیم‌بخشی از مناطق آسیب‌دیده قلب است. آنها استفاده از فناوری نانو را بهترین و سریع‌ترین مسیر ممکن دانسته‌اند. از این رو در محیط آزمایشگاهی و با استفاده از ترکیب نانوفیبرهای کربنی ساختار اسکلتی داربست مانندی ساخته‌اند که در تلفیق با نوعی پلیمر قابلیت‌های خیره‌کننده‌ای پیدا می‌کند. آزمایش‌های اولیه نشان داده‌اند که این اسکلت نانویی که بهتر است آن را نوعی بخیه نانویی عنوان کنیم، سلول‌های بافت طبیعی قلب موسوم به cardiomyocytesها را ترمیم می‌کنند.

همچنین ترمیم نورون‌های آسیب‌دیده مرتبط با قلب نیز از دیگر قابلیت‌های این بخیه نانویی است که دانشمندان را به اثرگذار بودن آن بسیار امیدوار کرده است. اگر قرار باشد در یک جمله نتایج این آزمایش‌ها را اعلام کرد باید گفت: با استفاده از این بخیه نانویی بخش‌هایی از قلب که بنا به دلایل مختلفی می‌میرند بار دیگر جان می‌گیرند. دیوید اسکات از اعضای تیم این پروژه می‌گوید: ما خود نیز هیجان‌زده شده‌ایم چون انگار چیزی را در جایی که بافت مرده قلبی قرار دارد می‌گذاریم و به آن کمک می‌کنیم تا آن را دوباره احیا کند. این واقعا هیجان‌انگیز است.

این فناوری هم‌اکنون در مراحل اولیه و آزمایشگاهی خود قرار دارد، اما گفته می‌شود اگر با نتایج موفقیت‌آمیزی همراه شود میلیون‌ها بیمار قلبی ـ عروقی در سراسر جهان به ادامه زندگی امیدوار خواهند شد. تنها در سال 2009 بالغ بر 785 هزار آمریکایی حملات قلبی را تجربه کرده‌اند و این درحالی است که به گفته پزشکان یک سوم زنان و یک پنجم مردانی که حمله قلبی را تجربه می‌کنند تا 6سال پس از آن، حمله دیگری را نیز متحمل می‌شوند. در سال‌های گذشته و با توجه به چنین نگرانی‌هایی، تحقیقات زیادی صورت گرفته و در کنار آنها فناوری‌های متعددی نیز ارائه شده‌اند، اما چه نکته‌ای موجب شده تا دستاورد اخیر محققان دانشگاه براون و همتایانشان در هند تا این حد خبرساز شود؟ بدون شک استفاده از فیبر کربنی پاسخ قطعی به این پرسش است.

این مواد چیزی نیستند جز لوله‌های مارپیچی شکلی که تنها بین 60 تا 200 نانومتر قطر دارند. این لوله‌ها عملکرد بسیار خوبی دارند چون‌هادی‌های بسیار عالی برای الکترون‌ها هستند. این محققان با استفاده از این نانولوله‌ها نوار مخصوصی به طول 22 میلی‌متر و 15 میکرون ضخامت ساخته‌اند که در لباس یک بخیه نانویی ایفای نقش می‌کند. آنها برای این‌که مطمئن شوند این ساختار قابلیت لازم برای ترمیم بافت مرده را دارد یا نه دست به چند سری آزمایش زدند. در برخی از این آزمایش‌ها بخیه یاد شده روی سطح مخصوص شیشه‌ای گذاشته شده و رشد و تجمع سلول‌های بافت طبیعی قلب را زیر نظر گرفتند. نتیجه این بررسی‌ها در نوع خود شگفت‌انگیز بوده است. آنها متوجه شدند تنها با گذشت 4 روز سطح مورد نظر تا 5 برابر متراکم از سلول‌های بافت طبیعی قلب می‌شود و جالب‌تر این‌که پس از گذشت 5روز تراکم این سلول‌ها تا 6 برابر نمونه اولیه کنترلی افزایش می‌یابد. اما این پایان ماجرا نبوده چون تراکم نورونی نیز در مدت 4 روز تا 2 برابر افزایش می‌یابد.

دانشمندان امید زیادی به تأثیرگذار بودن این فناوری نوین دارند. از آنجا که این ساختارها کشسان و پایدار هستند تقریبا می‌توان گفت تا مدت زیادی کارایی خود را حفظ می‌کنند. این اسکلت‌ها قابلیت آن را دارند که همچون بافت قلبی بسط پیدا کرده و دقیقا شبیه بافت طبیعی قلب عمل کنند. این نظر توماس وبستر از اعضای تیم محققان این پروژه در دانشگاه براون است.

اما گام بعدی در این فرآیند چیست؟ محققان این پروژه به دنبال بهبود کیفیت عملکرد این داربست‌های نانویی هستند. در حقیقت آنها راهی را جستجو می‌کنند که در آن بتوانند داربست‌هایی با ظرفیت رسانایی به مراتب بهتر از نسخه‌های فعلی ارائه کنند. در این صورت رسیدن این فناوری به مرحله تولید انبوه چندان دور از دسترس نخواهد بود.

مهدی پیرگزی / جام‌جم