گونهLutra perspicillata :
خانواده:راسوهاMASTELIDAE
راسته: گوشتخوارانCARNIVORA
رده: پستاندارانMAMMALIA

این حیوان خیلی شبیه شنگ و تقریبا به همان اندازه است؛ تختی کله آن کمتر، جثه اش کوچکتر و رنگ بدن تیره تر است. موها نرم و نیمه انتهایی دم پهن و پارو مانند است. بیشتر در رودخانه ها و تالاب ها زندگی می کند حیوان بسیار دوست داشتنی است و تمایلی به شکار کردن یا خوردن حیوانات خونگرم از خود نشان نمی دهد.
در سال 1350 دو قطعه پوست و در سال 1352 یک نمونه شکار شده از این حیوان برای نخستین بار در ایران در تالاب هورالعظیم خوزستان شناسایی شد. اندازه های به دست آمده از نمونه مذکور عبارتند از طول سر و تنه 62 سانتیمتر، دم 40 سانتیمتر و پا 13 سانتیمتر. عادات و رفتارش ناشناخته است و به احتمال زیاد شبیه گونه قبلی یعنی شنگ است.

سوزن دوزی (سوچن دوزی) یا بلوچ دوزی در میان اقوام بلوچ هنری اصیل و ریشه دار است که با طبیعت لطیف و صمیمی زن بلوچ آمیخته شده است که تلفیقی است از رنگهای خالص و طبیعی و نقش آرام طبیعت که میتوان آن را در میان زنان و دختران بلوچ به عنوان هنری ظریف و پر سابقه دید که برای تامین ما یحتاج زندگی ودرواقع سروسامان دادن وضع اقتصادی خانواده های کم درآمد نقش به سزایی می توان داشته باشد
سوزن دوزی هنر بسیار سخت و در عین حال جالب و ظریفی است که در کنار مزایا و برجستگی های زیادی که می توان برای آن برشمرد معایبی را نیز ذکر کرد .
که بعلت ظرافت خاصی که دارد با عث ضعیف شدن چشم سردرد کمر درد وغیره می شود که هنرمندمی تواند وتنظیم کردن وقت خود وپرداختن به ا ین کار درساعاتی مشخص ازبسیاری مشکلات جلوگیری کند که متاسفانه عده ای زیادی از زنان که دروضعیت بد اقتصادی قرارگرفتند تمام وقت خود را صرف سوزن دوزی می کنند که این کار باعث اثرات زیان باری می شو د . سوزن دوزی جزآن دسته ازهنرهای معدودی است که با همان ابزار اولیه واصیل وتوسط دست وسوزن صورت می گیرد وبه همین علت از بسیاری از هزینه هاکه براثر گرایش به صنایع وتکنولوژی ایجاد می شود جلوگیری می کند و چون تکنولوژی مدرن جدید نیاز به هزینه ها ی بالا وهمچنین افراد متخصص داردنمی تواند جوابگوی تمام نیروی کاربیکار باشد و سوزن دوزی دررفع این معضل می تواند بسیار موثر واقع شود .
پس این هنر نه تنهارقیب ومانعی برسر راه استفاده صحیح ومناسب از تکنولوژی نیست بلکه به عنوان عامل مکمل دراقتصاد کشورهای توسعه نیافته محسوب می شود .
تمام آنهایی که دراین هنر نقش ایفا می کنند زنان هستند زنان بخوبی ارزش آن را درک کرده واز همان سنین پایین ( 4 و7سالگی ) با این حرفه آشنا می شوند . وبه وضوح سهم آن را درزندگی خود می یابند وبه درستی می بینند که چگونه با زندگی آنها عجین شده است نمونه ای ازآن چیزی را که زن بلوچ به عنوان هنر خود معرفی می کند را می توان درلباس زیبا با وقار وبلند بلوچ که با نهایت صبرو ظـرافت سوزن دوزی شده است دید که قسمتهایی از آن لباس به نامهای پیش سینه ، جیب و سرآستین بطوریکه از گذشته برایش ماند ه با تکه های سوزندوزی شده آراسته می شود بیشتر هنرمندان این هنر را می توان درمناطق ایرانشهر وبیشتر درنواحی چانف ، اسپکه ، فنوج ،مورمیج ، شهریانج ، گوانگ ، مته سنگ ، نگوچ ،پیپ ،هریدوک ، کویچ ، بزمان درسراوان درناحیه ای سیب وسوران درخاش درنواحی ایرندگان ومارندگان ودربسیاری از مناطق دیگر بلوچستان بخصوص مناطق روستا نشین دید .

تازه‌ترین مطالعات انجام شده با تلسکوپ فضایی اسپیتزر سازمان فضانوردی ناسا بیانگر آن است که دستکم نیمی از منظومه‌ها در کهکشان راه شیری دو خورشید مرکزی دارند.

به گزارش منابع اینترنتی، روشهای متداول کشف سیارات خارج از منظومه شمسی (در اطراف سایر ستارگان) معمولا برای کشف منظومه‌هایی که دو خورشید دارند چندان کارایی ندارد.

به همین خاطر در این مطالعه تازه، تیمی از محققان از دوربین مادون قرمز اسپیتزر برای جستجوی صفحه‌های غبار در اطراف به اصطلاح "جفت ستاره‌ها" ( ? (double or binary stars?استفاده کردند. به آنچه از فرآیند تشکیل سیارات در اطراف ستاره‌ها باقی می‌ماند صفحه غبار می‌گویند.

کارل استاپل فلت از دانشمندان آزمایشگاه رانش جت در شهر پاسادینای کالیفرنیا می‌گوید ما از وجود ستارگان در آنجا مطلع بودیم. سوال این است که آیا سیاره‌ای هست که بتوان از روی آن غروب دوگانه را دید. با توجه به یافته‌های اسپیتزر، تصورات در مورد وجود چنین سیاراتی قویتر شده است.

هرچند حضور سیارات در صفحه‌های غبار استنباط شده اما به هیچ وجه قطعی نیست.

دیوید تریلینگ از دانشگاه آریزونا می‌گوید در منظومه شمسی، سیارک‌ها به یکدیگر برخورد کرده و بارشی از غبار به وجود می‌آورد و فرض این است که این همان چیزی است که در این صفحه‌ها می‌بینیم - یعنی غبار ناشی از برخورد اجسام بزرگتر.

به گفته وی می‌توان گفت اجرام بزرگتری مثل سیارک‌ها وجود دارند. گام منطقی بعدی این است که اگر فرآیندهایی که به ایجاد این اجسام بزرگتر مانند سیارک‌ها منجر شده، همان فرآیندها می‌تواند باعث تشکیل سیارات شود.

این محققان در اطراف ? 69?منظومه دو ستاره‌ای در فاصله ? 50?تا ?200? سال نوری به جستجوی چنین صفحه‌هایی پرداختند.

داده‌های بدست آمده نشان می‌دهد ? 40?درصد منظومه‌های دوستاره‌ای صفحه‌های غبار دارند که بیشتر از صفحه‌های موجود در اطراف منظومه‌های تک ستاره‌ای است.

این یافته‌ها بیانگر آن است که تعداد منظومه‌های پیرامون "جفت ستاره‌ها" دستکم به تعداد منظومه‌های اطراف تک ستاره‌هایی مانند خورشید است.

مشروح این تحقیق در نشریه "استروفیزیکال" منتشر شده است

کشف شواهدی درخصوص پایان عمر منظومه شمسی
متخصصان فیزیک نجومی در انگلیس از کشف مدارک و شواهد جدید در خصوص پایان عمر منظومه شمسی در میلیاردها سال دیگر خبر دادند


متخصصان فیزیک نجومی در انگلیس از کشف مدارک و شواهد جدید در خصوص پایان عمر منظومه شمسی در میلیاردها سال دیگر خبر دادند.
گروهی از متخصصان فیزیک نجومی در دانشگاه وارویک انگلیس موفق به شناسایی حلقه غیرعادی از گازهای فلزی در حال چرخش به دور یک کوتوله سفید در فاصله 463 سال نوری از منظومه شمسی و در صورت فلکی سنبله شدند.
تحلیل های دقیق آنها از این مجموعه نشان داده است، آهن و کلسیم دیده شده در این حلقه گویای آن است که این مواد بقایای تبخیر شده یک دنباله دار به طول 50 کیلومتر بوده است که به دام مدار این کوتوله سفید افتاده و در ادامه به صورت تدریجی منور شده است.
تام مارش از اساتید برجسته فیزیک تجربی در دانشگاه وارویک گفت: این مدرک بسیار روشنی است که بر اساس آن می توان مدعی شد کوتوله های سفید که روزی ستاره بوده اند، دارای منظومه هایی به دور خود همچون منظومه شمسی بوده اند.
بر اساس گزارش زی نیوز، اکنون این امیدواری شکل گرفته است که با بررسی دقیق این یافته جدید به تحلیل عمر منظومه شمسی در میلیاردها سال دیگر پرداخت.

مریخ نوردان ناسا احتمالاً به هنگام گشتزنی روی این سیاره در 30 سال پیش موجودات میکروارگانیسم زنده آن را سهواً از بین برده اند.
2 کاوشگر وایکینگ با هدف جستجوی حیاتی شبیه به حیات زمینی در مریخ در سال 1976 به این سیاره فرستاده شدند. نمونه‌هایی از خاک مریخ به وسیله بازوی روباتیک دو فضاپیما جمع آوری شد.

در یکی از آزمایش ها آب غنی از مواد مغذی به نمونه خاکی افزوده شد تا مشخص شود که آیا ارگانیسم ها قادر به پرورش و غذا دادن به خود هستند یا نه؟ همچنین در آزمایشی دیگر نمونه های خاک حرارت داده شد تا امکان بقای آن مورد بررسی قرار گیرد.

اما به گفته «درک شولز ماکوچ» از دانشگاه ایالتی واشنگتن و «جوپ هات کوپر» از دانشگاه «جاستاس لی بیگ» آلمان، میکروارگانیسم های مریخی تفاوت آشکاری با نمونه های حیاتی زمین دارند.

مایع موجود درون سلول های این میکروارگانیسم ها احتمالا آب نبوده بلکه ترکیبی از آب و آب اکسیژنه بوده است. بنا به گزارش ساینس، چنانچه این موجودات در مریخ می زیسته اند از آزمایشات کاوشگر وایکینگ جان سالم به در نبرده اند.

این موجودات غرق شده و مرده اند، زیرا توان زنده ماندن در مقدار زیادی آب را نداشته اند.