لوازم ورزشی که اشتباه به کار رود.
عوامل اصلی آسیب‎های ورزشی عبارت‎اند از:
• لوازم ورزشی که اشتباه به کار رود.
• سقوط
• برخورد شدید دو بازیکن که بر اثر سرعت زیاد (مثلا در هاکی روی یخ) یا خشونت ذاتی ورزش (مانند راگبی) ایجاد می‎شود.
• آسیب دیدگی سطحی یا پارگی بخش‎هایی از بدن که دایم در فشار یا کشیدگی قرار گرفته است.
علایم این آسیب‎ها عبارت اند از:
• لقی یا از جا در آمدن یکی از مفصل‎ها
• تورم
• ضعف
بررسی آسیب شناسی:
علایمی که دایم موجب تشدید یا کاهش توانایی ورزشکار در بازی می‎شود و گاهی هم دردناک نیست و فقط با خستگی غیرمعمول همراه است، باید به جراح ارتوپد مراجعه کرد تا معاینه و معالجه کند. تشخیص به موقع, از تبدیل شدن مشکلات کوچک به آسیب‎های جدی و مشکلات طولانی جلوگیری می‎کند.
اشخاصی که به ضربه مغزی دچار می‎شوند, باید فوری معاینه شوند و تا زمان دریافت نتیجه طبیعی زیر نظر پزشک باشند و تا این زمان هر 5 دقیقه یک بار معاینه شوند. معاینات اصلی در هر 5 دقیقه عبارت اند از: اندازه گیری هشیاری، تمرکز و حافظه کوتاه مدت فرد مصدوم. همچنین, علایم دیگر آن عبارت اند از: گیجی، سردرد، تهوع و مشکل بینایی.
شیوه‎های درمان:
درمان آسیب‎های مختصر بافت نرم به طور معمول شامل محکم بستن محل آسیب دیده با نوار کشی، کمپرس یخ و استراحت دادن عضو آسیب‎دیده است. داروهای ضدالتهاب خوراکی یا تزریقی برای تورم کیسه های مفصلی تجویز می‏شوند.
برای تاندون‏های آسیب دیده, داروهای ضدالتهاب همراه با ورزش مخصوص تجویز می‏شود. اگر تاندونی پاره شده باشد، برای درمان آن باید عمل جراحی انجام داد. جراحی‎های ارتوپدی برای پیچیدگی‏ها یا ضرب‏دیدگی‏های جدی توصیه می‏شوند. درمان این آسیب‎ها نه تنها شامل برطرف کردن درد و التهاب است, بلکه شامل برگرداندن ورزشکار به حالت و توانایی‎های اولیه او نیز می‎شود.
به طور معمول به ورزشکاران آسیب دیده توصیه می‎شود که تا بهبود کامل، فعالیتهای خود را محدود کنند. پزشک آنها شاید تمرین‎های خاصی را برای ورزشکاری که آسیب‎های متعددی دیده است, تجویز کند, اما آسیب‎های جدی، ورزشکار را برای مدتی از انجام دادن ورزش محروم خواهد کرد.